|
سه شنبه 2 مهر 1392برچسب:, :: 12:41 :: نويسنده : رها
این روزها هم خوشحالم هم غمگین نمی فهمم خودم هم حالم را نمی فهمم گاهی قند در دلم آب می شود و روحم به آسمان ها پر میکشد، گاهی دلم تنها اتاقی می خواهد تاریک و سوت و کور، که بنشینم گوشه کنارش و ثانیه به ثانیه ام را هم آغوش غم شوم نمیدانم.... تنها چیزی که می دانم این است که این روزها دلم بچه میشود می خندد و دمی می گرید و پا به زمین می کوبد دمی بهانه کودکانه می گیرد دل من آرام باش خوم هوایت را دارم نظرات شما عزیزان:
|